płaszczyzną symetrii
Encyklopedia PWN
izometria
mat. przekształcenie geometryczne, przy którym odległość punktów nie ulega zmianie;
[gr. ísos ‘równy’, métron ‘miara’],
amerykański architekt i urbanista, pochodzenia polsko-żydowskiego.
miara sił wewn. powstających w ciele odkształcanym pod wpływem obciążenia zewn., oddziaływania temperatury (n. cieplne), obróbki cieplnej (np. n. hartownicze), procesu krzepnięcia (n. odlewnicze) i in. oddziaływań zewn. (odkształceń plast., połączeń skurczowych).
zespół wszystkich żagli podnoszonych na statku żaglowym;
ożaglowanie suche, ożaglowanie skośne,
rodzaj ożaglowania;
mat. przekształcenie płaszczyzny (przestrzeni), które przeprowadza proste na proste i które ma prostą (płaszczyznę) złożoną z punktów stałych (punkt stały przekształcenia);
